Antoni Nieborak (11 stycznia 1882r. –przed 1928r.) – Żołnierz armii niemieckiej, Polak z pochodzenia, w 1919r. wstąpił do armii powstańczej i zaczął formował 2 pułk strzelców wielkopolskich, gdzie 16 marca 1919r. przyjął jego przysięgę. 2 maja oddał dowództwo kpt Zygmuntowi Łęgowskiemu, a sam został dowódcą batalionu zapasowego w tym pułku 16 maja. 2 października został dowódcą 1 Pułku Obrony Krajowej, późniejszego 74Górnośląskiego Pułku Piechoty. 20 lipca 1920r. został dowódcą I Batalionu 66 Kaszubskiego Pułku Piechoty.
Awanse:
Leutnant (Podporucznik) – I wojna światowa (Armia Niemiecka),
Podporucznik – 1919r. (Armia Wielkopolska),
Porucznik- lato 1919r.,
Kapitan- 1 października 1919r.,
Major-1923r.
Bibliografia:
http://www.muzeumwp.pl/
„Almanach oficerski": praca zbiorowa, Warszawa 1923,
„Księga chwały piechoty": komitet redakcyjny pod przewodnictwem płk. dypl. Bolesława Prugara-Ketlinga, Warszawa 1937-1939
Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928, 1934
Rzecz Krotoszyńska, art. Łukasz Cichy, „Oni dowodzili krotoszyńskim pułkiem”, 40 (858) 2011
Zdjęcie:
http://www.wshhistorica.org.pl